Albert King
| Der Artikl is im Dialekt Sidtiroularisch gschriem worn. |
Albert King (* 25. April 1923 in Mississippi, † 21. Dezember 1992 in Memphis, Tennessee), schreib sich eigentlich Nelson, isch a Blues-Gitarrischt und Sänger g'wejsn, der seine greaschtn Erfolge Ende vo die 70er khåb håt. Er håt an groaßn Einfluss af die Spieltechniken vo dr Stromkhitarr khåb, u. a. af Leit wia in Jimi Hendrix, in Eric Clapton und 'n Stevie Ray Vaughan.
Khitarr håt 'r a Gibson Flying V khåb (wia afn Bildl dô rechts), dej ear - weil er Linkshänder wår - oanfåch umgedrahnt, die Saiten ober kopfiberschi augezochn håt. Deswejgn håt ear ålm gånz nuiårtige, no nia khearte und gleichzeitig oanfache Melodien zupfen gekennt, dej a gånze Generation vo Gitarrischtn in Bånn gezochn håt. Es amerikanische Rolling Stone-Musigheftl moant sogôr, dass die E-Khitarrn ohne ihn haitzutôg gôr net so klingen tatn. Viele vo seine Liader sein haufnweis gecovert g'wortn (Born Under A Bad Sign, Crosscut Saw, Laundromat Blues). A pôr vo ihmene sein in der Blues Hall of Fame aug'nummen g'worten und er selber als Person 1983.
Ûng'hejft ze spieln håt er af selbergebaschglte, oansaitige „Khitarrn“ und Fidln aus Zigarrnschåchtln. Z'eascht wår er Schlôgzuiger und håt når zur Khitarr und zun Gsång g'fundn. Seine Debüt-Plåttn isch 1962 außerkemmen. In greaschtn Hit håt er mit der LP "Born Under A Bad Sign" når 1967 g'låndet, dejs viel zur Entwicklung vo der Rockmusig (bsunders Psychedelic Rock) beigetrågn håt. Ûnfång 70er håt er sich dann mear und mear in der schwårzen' Musig g'widmet und håt Afro-Rhithmen mit'n Blues zsåmmgetûn (Soul-Blues). 1972 wår ear oaner vo die Hauptattraktionen afn Wattstax Festival, es „schwårze“ Gegnstuck zun Woodstock-Festival. Zun Schluss ausi isch die Karriere dånn wohl eppa ôwärts gången, oanerseits weil die Aufnôhme-Stubm Stax Records koan Geld mear khåb håt, åndererseits weil der Blues viel vo seiner friehren Popularitejt an 'en Soul und Rock v'rlorn håt. 1992 isch er kurz vor a geplanter Europa-Tournee an an Herzschlôg gstorbm.
Diskografie (Auswohl)
[Werkeln | Am Gwëntext werkeln]- The Big Blues (1962)
- Born Under A Bad Sign (1967)
- I'll Play The Blues For You (1972)
- Blues At Sunrise. Live At Montreux Jazz Festival (1973)
- I Wanna Get Funky (1974)
- New Orleans Heat (1978)
- San Francisco '83 (1983)
- I'm In A Phone Booth, Baby (1984)
- Albert King with Stevie Ray Vaughan In Session (1999), posthum